Praca z traumą
Co rozumiemy przez traumę?
Trauma to energia wciąż utrzymywana i związana w ciele, która została pierwotnie zaktywowana przez mechanizmy obronne – fizjologiczne i instynktowne. Nasze ciało reaguje na niebezpieczeństwo, gromadząc energię, aby umożliwić nam ucieczkę lub walkę. Dzieje się tak w doświadczanych fizycznie niebezpiecznych sytuacjach, ale także w przypadku zagrożeń emocjonalnych. Kiedy nie możemy uciec ani walczyć, organizm przechodzi szok. Zwierzęta udają martwe, ludzie zamarzają w środku i na zewnątrz. Zwykle udaje nam się wyjść z tego szoku, otrząsnąć się i znowu ruszyć. Organizm się uspokaja, wracamy do podstawowego stanu bezpieczeństwa i orientacji w tu i teraz. Jeśli jednak ten powrót się nie powiedzie, jeśli ciało nie może zintegrować nadmiaru energii, to pozostaje zaktywowane. System biologiczny jest zatem w napięciu i stresie, nawet gdy niebezpieczeństwo już dawno minęło.
NARM dr. Larrego Hellera to holistyczne podejście do tożsamości, przywiązania i traumy rozwojowej. Model ten zakłada, że wczesne dysregulacje rozwojowe kształtują styl przetrwania większości ludzi. Ale to, co pierwotnie było efektywnym stylem przetrwania, zużyło się i stało się ciężarem. Z uwagi na to, że nasze mózgi działają, planując przyszłość na podstawie przeszłych doświadczeń, wzorce wczesnego przetrwania pozostają utrwalone w ludzkim układzie nerwowym. Stare wzorce przetrwania, które w rzeczywistości są już dawno przestarzałe, tworząc ból i cierpienie, nieustannie powodują odłączenie od siebie i innych w najbliższym otoczeniu.
Relacje przywiązania cechujące się poczuciem bezpieczeństwa zarówno w dzieciństwie, jak i w psychoterapii pomagają w wypracowaniu kojącej wewnętrznej „obecności”, dzięki nim doświadczamy bowiem uznania, zrozumienia i troski – a doznania te mogą zostać uwewnętrznione.